Uz. Dr. Ebru İrgi Yıldırım Kadınlarda 3 kat daha sık görülen hipermobilite hakkında bilgi verdi.’ Hipermobilite, eklemlerde artmış hareket açıklığına neden olan bir durumdur. Hipermobil kişilerin eklemleri normale göre daha esnek ve gevşek yapıdadır. Çoğu zaman bu durum herhangi bir şikayete yol açmazken; bazı kişilerde ağrı gibi çeşitli yakınmalara sebep olan hipermobilite sendromu mevcut olabilmektedir. Tanısı geç konulan bu hastalar endişeli ve depresif bir hal alabilmektedir. Bağ dokusunun yapısal proteini olan kollajenin hatalı yapımı sonucu hipermobil kişilerde normal bireylere göre kollajen fibrilleri daha ince ve düzensiz yapıdadır. Bu durum eklemlerde yıpranma ve yumuşak doku yaralanmalarında yatkınlığa yol açmaktadır. Bu kişilerde el ve ayak bileklerinde burkulmalar da daha sık görülebilmektedir. “Psikolojik bozukluklarla da karıştırılabiliyor” Hipermobilite, toplumda %10-20 oranında ve kadınlarda 3 kat daha sık görülmektedir. Ağrı, en yaygın yakınmadır. Yakınmalar aktivite ile ilişkili olduklarından, günün daha geç saatlerinde görülme eğilimindedir. Sıklıkla yaygın ve kronik ağrı yakınması vardır. Semptomlar genellikle çocukluk çağında başlar, erişkin çağda da devam eder. Tekrarlayan mikrotravmalar ağrı reseptörlerini duyarlı hale getirerek ağrının belirgin hale gelmesine neden olur.. Ağrı bir veya birkaç eklemde olabildiği gibi, sıklıkla da yaygın ve simetriktir. Ağrılara, eklemlerden ses gelme ve şişlik yakınmaları da eşlik edebilir. Romatolojik kan tetkiklerinde özellik yoktur. Sabah tutukluğu bulunmaz. Eklemlerde görülebilen şişlik yüklenmeye bağlı oluşur ve kısa sürede dinlenmek ile geriler. Yakınmaları açıklayacak neden bulunamadığı için bu olgularda genellikle psikolojik bozukluk olduğu düşünülür. Hipermobiliteye beighton testi Hekimler öncelikle hastalara fiziki muayene yapar ve şikayetlerini dinler. Daha sonrasında romatolojik hastalıkların bertaraf edilmesi için bazı kan testleri istenir. Kan testlerinin yanında “Beighton” tetkiki yapılır. Bu tetkikte beighton skoru tespit edilir. Bu tetkik tamamen kişilerdeki hipermobilite varlığını değerlendirmede kullanılmaktadır. Bu tetkikle birlikte hastalara bazı hareketler yaptırılır. Bu hareketlerle hastanın başparmak / el bileği, küçük parmak, dirsek, bel ve dizin esnekliğinin değerlendirilmesi sağlanır. Hastalar yapabildikleri manevralar üzerinden, her manevra 1 puan olarak değerlendirilir. Buna göre de hipermobilite teşhisi konulur. Gelişigüzel egzersizlere dikkat Bu sendrom, hastalarda gündelik yaşamı olumsuz etkilerken; yaşam kalitesini de düşürmektedir. Bu nedenle hastalara göre tedavi planlaması yapılmalıdır. Eklem esnekliği değiştirilebilen bir durum değildir ancak bu durum yönetilebilir. Tedaviler de genelde buna yöneliktir. Tedavilerde egzersizler, fizik tedavi hastanın durumuna göre planlanmalıdır. Kasların güçlendirilmesi de tedavilerin bir parçasıdır. Hastaya uygun germe, kuvvetlendirme, propriyoseptif egzersizleri verilmelidir. Ağrı yönetimi iyi yapılmalıdır. Gerektiğinde hastalara çalışırken veya spor yaparken bileklik gibi yardımcılar verilmelidir. Ayrıca beslenme de kontrol altına alınmalıdır çünkü beslenme de bağları güçlendirme konusunda rol oynamaktadır. Ekleme zarar verecek postürlerden kaçınmak gereklidir. Uygun aktivite, spor ve iş seçimi önemlidir. Gelişigüzel yapılan egzersizler zararlı olabilir. Aşırı germe egzersizinden kaçınılmalıdır. Yüzme, pilates, bazı yoga formları önerilmektedir.