Tırnaklar ciddi hastalıklar ve sağlık problemleri hakkında önemli bilgiler verebilmektedir. Bu nedenle hem ailelerin hem de doktorların çocukların tırnaklarını inceleme konusunda dikkatli olması gerekmektedir. Tırnak bulguları bazen bir sendromun veya cilt hastalığının habercisi olabilmektedir. Fakat çoğunlukla çocuklarda ve bebeklerde tırnak bozuklukları; normal sayılabilecek fizyolojik değişiklikler olarak ortaya çıkar, kendiliğinden gerileyebilir. Bu durumlarda ileri araştırma veya tedavi gerekmediği bilinmeli; ebeveynler de bu konuda bilgilendirilmelidir. TIRNAKTAKİ FARKLILIKLAR DOĞUŞTAN GELEN HASTALIKLARIN HABERCİSİ OLABİLİR Tırnak gelişimi bebek anne karnındayken dokuzuncu haftada başlayarak, beşinci aya kadar sürmektedir. Çocuklarda tırnak hastalıkları doğuştan veya sonradan olmak üzere ortaya çıkabilir. Doğuştan olan hastalıklar bebek ilk doğduğunda yapılan ilk muayenede fark edilebilmektedir. Bu, sendromik bir durumun veya organ sistemlerini tutan bir hastalığı gösterebilir. Sonradan kazanılmış tırnak hastalıkları ise yetişkin kişilere benzemekle birlikte bazı farklılıklar da söz konusu olabilmektedir. Halk arasında tırnak mantarı olarak bilinen onikomikoz ile tırnak tümörleri buna örnek olabilir. 1- BEAU ÇİZGİLER: Beau çizgiler yenidoğan dönemindeki bebeklerin çoğunda ilk ay görülebilen bir durumdur. Bu çizgiler bebek 3-4. aylara geldiğinde kaybolur. Ancak daha büyük çocuklarda bu çizgiler oyun sırasında bir travma, ateşli hastalıklar, "El- ayak- ağız hastalığı"nda belirti olarak çıkabilmektedir. Bunun yanında kemoterapi alan çocuklarda da Beau çizgileri görülebilmektedir. 2- KAŞIK TIRNAK: Genelde tırnak yüzeyinde incelme, yumuşama ve düzleşmeyle karakterize olan bu -durum yenidoğan döneminde normaldir. Fakat bebek büyüdüğünde tırnak düzelir. Süt çocuklarında ve daha büyük çocuklarda bunun görülmesi demir eksikliği anemisi şeklinde bir kansızlığın belirtisi olabilir. 3- ONİKOŞİZİ: Genelde el ve ayak başparmaklarında görülen tırnak ucunun tabakalar halinde yarıklanması yani onikoşizi durumu da çocuğun başparmağını emmesiyle olabildiği gibi, ortam neminden de kaynaklanabilmektedir. 4- PERİUNGUAL SİĞİL: Altı yaş altı çocuklarda el tırnaklarında human papilloma virüsün tetiklediği siğiller çok sık olmaktadır. Siğiller tırnak çevresinde gelişmektedir. Tırnak yeme alışkanlığı ile hastalık tetiklenmektedir. Hastaların üçte birinde hastalık kendiliğinden gerilemektedir. Yine de lezyonun yayılımını ve ağrı oluşumunu engellemek için tırnağa sürülebilen keratolitik özellikte ilaçlarla tedavi yapılması gerekmektedir. 5- TIRNAK MANTARI: 18 yaş altında, ergenlik dönemi çocuklarında sık rastlanan tırnak mantarı hava almayan, dar ayakkabılar giyildiğinde ortaya çıkabildiği gibi; kötü hijyen nedeniyle de olabilir. Bunun yanında eğer çocukta bağışıklık sistemine yönelik bir hastalık varsa da tırnak mantarı meydana gelebilmektedir. Tırnak plağının sarı renk değişimi, tırnak ucuna doğru kalınlaşma, tırnak dokusunda ayrılma ve tabakalanmalar görülür. İlk tercih edilen tedavi şekli tırnağa uygulanan mantar önleyici cila ve kremlerdir. Tedavi uzun sürelidir. 6- TIRNAK ETRAFI ENFEKSİYONU: Küçük çocuklarda, çoğunlukla parmak emmenin tetiklediği, tırnak etrafındaki yumuşak dokuda, genelde bakterilerden kaynaklanan enfeksiyon bulunmaktadır. Enfeksiyon nedeni ile o bölgede kızarıklık, ağrı ve şişlik bulunur. Apse gelişimi çocukluk döneminde grubunda nadir olmaktadır. Fakat dokuda apse geliştiği zaman genellikle drene edilip boşaltılması gerekmektedir. 7- TIRNAK YEME (ONİKOFAJİ): Kronik tırnak yeme sorunu çocuklarda stres yaratan anksiyete bozuklukları ve obsesif-kompulsif bozukluklarla ilişkili olabilir. Tırnak yeme sonrasında tırnaklarda kalıcı kısalma ve doku hasarlanması sonucu enfeksiyon gelişimi görülebilir. Bu durumda çocuklarda etken stres faktörleri ortadan kaldırılmalıdır. Tırnak düzgün kesilip bakımı iyi yapılmalıdır. Şüpheli durumlarda, eğer obsesif -kompulsif bozukluk tespit edilmişse farklı tedaviler gerekebilir. 8- BATAN AYAK TIRNAĞI (ONİKOKRİPTOZİS): Tırnak dokusunun yan tarafları derinin içine doğru gömük vaziyettedir. Bebek ve süt çocuklarında fizyolojik bir durum olup genelde tedavi ve müdahale gerekmemektedir. Daha büyük çocuklarda; tırnakların yanlış kesimi, sıkı ayakkabılar, aşırı terleyen ayaklar batan ayak tırnağına neden olabilir. Tedavi seçimi batmanın derecesine bağlı olarak ilaç tedavisi veya cerrahi yöntem olarak yapılabilir.