Kendi tarihi sloganıyla ters düşen, en büyük emekçi konfederasyonu Türk-İş: Artık ne Ankara'da ne de başka bir yerde vardır!
Eskiden her Genel Kurul'da mevcut yöneticiler:
"ANKARA'DA MECLİS VAR, CUMHURBAŞKANI VAR, BAŞBAKAN VAR VE DE TURK-İŞ VARDIR" diyerek. geleneksel, ünlü ve tarihi Türk-İş sloganıyla açılış konuşmalarına başlardı. 12 Eylül 1980'de:
ABD ve NATO kuklası olan, bir faşist komutan Kenan Evren ile kuvvet komutanları darbe yapınca; Türkiye'de var olan hem genel demokratik kazanımlar yok oldu.
Hem de 1961 Anayasası ile kazanılan nice hayatı emekçi ve sendikal hakları yok ettiler!
Önce 1982 Anayasası'na yazarak sonra da diğer mevzuatlara kazarak üstünü toprakla örtüler!
Yazıp çizdikleri, 2821 Sayılı Sendikalar Yasası ve 2822 Sayılı Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Yasaları'nın nice maddeleriyle yok ettiler!
Darbeci kafasıyla getirilen: "MİLLİ TİP SENDİKACILIK " Demokratik olmaktan uzakta, merkeziyetçi ve oligarşik bir faşizan sendikacılıktır!
Çünkü seçimle gelen tüm bölge ve şubelerin, mali ve idari yetkileri ellerinden alınarak genel merkezlere verildi.
Bu uygulama: Hem Türk demokratik hayatını hem de emek dünyasını temelinden sarsan, FETÖ gibi çağ dışı cemaat ve tarikatların da önünü açarak ülkenin başına bela eden en karanlık bir uygulamadır!
12 EYLÜL 1980 Darbesi sonrasında gelip giden siyasal iktidarların, ya güçleri yetmedi bu çağ dışı mevzuatları kaldırmaya...
Ya da işlerine öyle geldi elbette!
Bir de bize hain olan dış güçleri çok memnun etti.
Köprülerin altından sular... Dünyada zaman aktıkça akıp gitti.
1980 darbesinden bugüne kadar geçen 45 Yılda: Türkiye'də ne demokrasi, ne adalet, ne özgür ve bağımsız bir yüksek öğrenim ve bilimle ne de milletin karnını doyuran bir ekonomi kaldı!
'Milli TİP' sendikacılık yüzünden sadece sendika ağalığı ortaya çıktı o kadar! Bölge ve şubeleri, darbe yasasıyla esir ve rehin alan bu merkeziyetçi faşist kimi ağalar, kendilerine muhalif olanlara darbe yasasıyla yaşam hakkı vermeyince: Ağalık düzenleri sürüp gitti. Onlar ağalık koltuğunda... Demokratik Türk Sendikacılığı da geçmişte ve hatıralarda kaldı.
Artık Ankara'da: Demokrasiyi rafa kaldıranlar var, ancak Türk-İş yoktur! Ankara'da: Adaleti yerlerde sürükleyenler var, ancak Türk-İş yoktur!
Ankara siyaseti yüzünden: Ekonomik gidişat uçurumdan uçtu! Vatandaşlar açlık ve yoksulluk sınırında inim inim inliyor, ancak ortada Türk-İş yoktur!
Ülkenin geleceği olan gençler, okul ve çalışma hayatında tık nefes oldu. Emekliler ya çöpleri deşeleyip yiyecek arıyor, ya da ikinci işte çalışarak ölüyor: Ancak Türk-İş ortada yok!
Ortada olan kimi gerçek emek kuruluşları olsa da onların da fazla gücü yok! Evet, Siyasal İktidarlar ülkeyi karanlığa sürükledikçe Türk-İş sessiz kaldı! Milleti inim inim inlettikçe Türk-İş sessiz kaldı.
Ne Demokrasi ve Adalet arayanlara omuz verdiler... Ne bilim ve ekonomi diyenlere omuz verdiler...
Ne de halkın iradesiyle seçilen belediye başkanları, zindanlara atılırken; "OLMAZ" dediler... oysa bu olup bitenlerin tamamı birden, bu ülkenin en büyük emek konfederasyonu olan TURK-İŞ'İ çok mu çok yakından ilgilendiriyor!
Çünkü Türkiye'de, bugün dayatılan her hukuksuzluk ve baskılar: Tüm demokratik oluşumların tepesinde bekleyen bir balyozdur biline!
Kimse: "Bize dokunmayanlar bin yaşasın " deyip, yan gelip yatamaz! Aynı şeye eşit olanlar birbirine eşittir. Ya da her demokratik yapılanma bir diğeriyle aynı gemidedir! Duyduk ki, Türk-İş emekçi hakkı için Saray'a çıkmış... Peki, ya sonra: Bir varmış bir yokmuş... Sadece bir büyük hayal kırıklığı...
İmzalar atılacak...
Toplu İş Sözleşmeleri de bağıtlanacaktır elbette!
Yıllardır aynı sahneler ve aynı filimler...
Başrollerde MİLLİ TİP SENDİKA AĞALARI İLE MİLLETİ HER ALANDA MAĞDUR EDEN BİR SİYASAL İKTİDAR İŞ YAPIYOR!
Sahi, bu ülkede kim kimi kandırıyor acaba?
Ülke elden giderken yan gelip yatan 'MİLLİ TİP' sendika ağaları mı, yoksa milletin seçtiklerini zindanlara atarak milletin iradesine balyoz indiren bir kindar ve de intikamcı siyasal iktidar mı?
Çünkü adaletin yara bere içinde olduğu bir ülkede, hiç bir şey sağlıklı sonuç vermez de ondan...